Niebieskie Źródła
Niebieskie źródła – rezerwat przyrody nieożywionej o wybitnych walorach krajobrazowych, położony w dolinie Pilicy, na prawym brzegu rzeki, w południowo wschodniej części miasta Tomaszowa Mazowieckiego. Są to wywierzyska krasowe jedne z najciekawszych zjawisk krasowych w Europie. Główny kompleks wodonośny stanowią spękane wapienie jurajskie, z których wytryska woda przybierająca niebiesko-błękitno-zieloną barwę. Barwa wody w basenach źródliskowych jest efektem działań rozproszonego światła słonecznego. Zmiana odcieni barwy wody uzależniona jest od stanu pogody, stopnia nasłonecznienia bądź zachmurzenia. Dodatkowo uroku wywierzysku nadają pulsujące gejzery z piasku podrzucanego przez źródlaną wodę.
Rezerwat powstał w 1961 roku w celu ochrony piękna krasowego wywierzyska oraz towarzyszącym im naturalnym biocenozom leśnym, zaroślowym, szuwarowym i wodnym. Obejmuje on obszar ok. 29 ha. Rezerwat jest ostoją wielu gatunków ptaków (ok. 75), a prawdziwą osobliwością są: ubarwiony remisz, zimorodek oraz kaczki (krzyżówka, ohar, czernica, cyraneczka i gągoł).
Szata roślinna jest najliczniej reprezentowana przez rodzinę traw. Stwierdzono 400 gatunków roślin naczyniowych, a wśród nich grupę roślin ściśle chronionych: grzebieni białych, turówki wonnej, różanecznika żółtego, kosodrzewiny i cisa pospolitego. W roku 1994 i 1997 na terenie rezerwatu prowadzone były działania mające na celu oczyszczenie, zabezpieczenie oraz właściwe udostępnienie całego obiektu.
Z Rezerwatem Niebieskie Źródła łączy się ponor krasowy rzeki Ginącej. Znajduje się on w Wąwale, 5 km od Tomaszowa Maz.. Po roztopach wiosennych lub znaczniejszych opadach sucha dolina wypełnia się wodą tworząc rozlewisko, które zanika szybko, pozostawiając po paru dniach piasek z otoczakami w miejscach, w których jest pochłaniane. Miejsce to nazwano „Przepaścią”. Przepaść jest położona na terenie wapiennym, a wody Ginącej odpływają podziemnymi szczelinami i wypływają znów na powierzchni pod Utratą jako tzw. „Niebieskie Źródła”. Celem potwierdzenia hipotezy o zasilaniu wód Niebieskich Źródeł innymi wodami przeprowadzono doświadczenie wprowadzając do strumienia Ginącej w odległości 20 m od miejsca w ponorze barwnik – fluorosceinę. Hipotetyczny związek rzeki Ginącej z Niebieskimi Źródłami został potwierdzony, ponieważ wskaźnik barwny pojawił się w Niebieskich Źródłach , Utracie i Brzustówce, czyli po przeciwnym lewym brzegu Pilicy. Jest to najlepszy dowód na istnienie zjawisk krasowych w okolicach Tomaszowa Maz.
Zalew Sulejowski
Położony między Sulejowem, a Smardzewicami, oddalony 50km od Łodzi. Jest największym zbiornikiem wodnym w centralnej Polsce i stanowi olbrzymią atrakcję turystyczno – wypoczynkową. Zalew Sulejowski utworzono w latach 1969-74 przez spiętrzenie rzeki Pilicy w celu zapewnienia poboru wody pitnej dla Łodzi. Zapora czołowa ma długość ok. 1200m, maksymalną wysokość 16m, szerokość w koronie 10m. Trzyprzęsłowy jaz zamykany jest klapami soczewkowymi. W prawe skrajne rozbudowane przęsło jazu wbudowano elektrownię wodną o mocy 3MW. Dla zapobieżenia ucieczce wody zastosowano uszczelnianie dna zbiornika folią. Budynek ujęcia i pompowania znajduje się w Bronisławowie. Ujęcie wody z Łodzią łączy 42km rurociąg. Jezioro zostało zarybione specjalnymi gatunkami ryb. Ten wspaniały akwen o powierzchni 2117ha i długości (wzdłuż rzeki) 17km daje niespotykane dotąd możliwości rozwoju turystyki i rekreacji w tej części kraju.